1)Καλησπέρα, παιδιά! Συστηθείτε στους αναγνώστες του περιοδικού.
Γεια σας! Είμαστε οι LEFTOVER BULLETS και παίζουμε Hard Rock! Μόλις κυκλοφορήσαμε το πρώτο μας άλμπουμ που λέγεται “Virtue & Vice” μέσω της εταιρείας μας Final Touch του Μίλτου Καρατζά. Υπάρχουμε σχεδόν 3 χρόνια, και ζούμε στη Θεσσαλονίκη.
Vocals: Γιάννης Βογιατζής
Lead Guitar: Γιώργος Καραθανάσης
Rhythm Guitar: Γιάννης Τεντσος
Drums: Γιώργος Δημητριάδης
Bass: Δημήτρης Αργυρόπουλος
2)Πώς φτάσατε στο σημείο να συνεργαστείτε με το Μίλτο Καρατζά;
Προέκυψε εντελώς τυχαία! Απλά πέρυσι ένα βράδυ, κατά τις 2 τα μεσάνυχτα ήρθε ένα μήνυμα στη σελίδα μας στο fb από τον ίδιο τον Μίλτο, που έλεγε ότι άκουσε το 80’s Child στο YouTube και του άρεσε τόσο ώστε θα ήθελε να το κυκλοφορήσει η εταιρεία του. Καταλαβαίνεις ότι φυσικά και δεν πιστέψαμε τίποτα μέχρι να έρθει η άλλη μέρα που μας το επιβεβαίωσε τηλεφωνικώς, κλείνοντας την ίδια βδομάδα ραντεβού στην Αθήνα. Μαζί με το 80s Child στην Αθήνα, του φέραμε και άλλα 4 κομμάτια σε demo που είχαμε έτοιμα. Κι ενώ νομίζαμε ότι θα πάμε σε κυκλοφορία EP με 5 τραγούδια αυτός επέμεινε σε πλήρες άλμπουμ και 2ετή συμβόλαιο. Σε άνθρωπο που ήταν 40 χρόνια διευθυντής σε δισκογραφικές δε λες όχι… έτσι στρωθήκαμε στη δουλειά γράψαμε άλλα 4 κομμάτια, φέραμε στα μέτρα μας και λίγο το Out of Control των Rolling Stones και ιδού το “Virtue & Vice”!!!
3)Ποια είναι τα “virtues” και τα “vices” για τους Leftover Bullets;
Εμείς απλά υψώνουμε τη δική μας φωνή σε ένα κόσμο γεμάτο αντιθέσεις, γεμάτο αρετή και κακία, αγάπη και μίσος, λογική και τρέλα, παλιό και νέο κ.ο.κ. Αυτά υπάρχουν γύρω μας, αυτά υπάρχουν και μέσα μας. Βαδίζοντας στη μέση, αντιλαμβανόμαστε και νιώθουμε σχεδόν κάθε στιγμή τις συγκρούσεις μεταξύ τους. Γι αυτή τη σύγκρουση των αντιθέσεων τραγουδάμε. Τώρα όσο αφορά τις δικές μας αντιθέσεις πιστεύουμε ότι καταλληλότερος για να τις κρίνει είναι ο ακροατής.
4)Ενδιαφέρον το γεγονός ότι παρόλου που δηλώνοντας ότι παίζετε hard rock, το μυαλό κάποιου δεν πάει μόνο στα ‘70s και στα ‘80s, αλλά και στα ‘90s, ενώ κάποια heavy metal ψήγματα είναι επίσης αισθητά. Πείτε μας περισσότερα για τα συστατικά του ήχου σας.
Είναι λίγο μπερδεμένο το θέμα με τις επικεφαλίδες και τις ταμπέλες του ροκ στις μέρες μας. Οι παλαιότεροι που διαβάζουν θα γνωρίζουν ότι για αρκετά χρόνια συγκροτήματα όπως οι AC/DC, Aerosmith, Scorpions, Skid Row, G’N’R ακόμα και παλαιότεροι όπως Deep Purple και Zeppelin θεωρούνταν Heavy Metal. Εφόσον αναφέρεσαι σε δεκαετίες, εμείς βάλαμε στον ήχο μας ίσως λίγο περισσότερο από τη δεκαετία ‘85 – ’95 αλλά δεν θέλαμε να ακουγόμαστε σαν μπάντα που έρχεται από το παρελθόν, αλλά σαν μία που το σέβεται. Ξέρεις, είναι ωραίο πράγμα το vintage, αλλά φτάσαμε στο 2017 πλέον, κι αυτό δεν μπορείς να το αγνοείς όταν χτίζεις τον ήχο σου.
5)Αν ζητούσατε, όμως, να μεταφερθείτε σε μία από αυτές τις δεκαετίες ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
Κοίτα, εκείνη η δεκαετία που είπαμε ήταν εξαιρετική, με συγκροτήματα και άλμπουμ που άφησαν ιστορία, αλλά οι LEFTOVER BULLETS ανήκουν στο τώρα και αυτό δεν αλλάζει. Αν σώνει και καλά θα πρέπει να σου πούμε, θα πηγαίναμε ίσως εκεί πίσω, μόνο από την άποψη των ευκαιριών σαν νεοσύστατο γκρούπ, ή ακόμα στο ότι ο μέσος ακροατής ήταν για το ροκ καταρχήν πολυπληθέστερος, και σου αφιέρωνε περισσότερη ώρα, ή θα άκουγε ολόκληρο το άλμπουμ σου. Τώρα δεν είναι καθόλου έτσι. Ένα πάτημα στο YouTube, και αν δεν του κάνουν τα πρώτα 15 – 20 δευτερόλεπτα το έχει αλλάξει. Σήμερα βέβαια υπάρχουν άλλα θετικά στοιχεία πάνω σε αυτό, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
6) Aν μη τι άλλο, είστε μία μπάντα που κάποιος θα θέλει ν’ ακούσει για να πιει το ποτό του και να περάσει καλά, είτε σε κάποιο club ή στο σπίτι του ακούγοντας το album σας. Νομίζω πως το να κατάγεστε από τη Θεσσαλονίκη, την πιο rock ‘n’ roll πόλη της χώρας, δεν είχατε και άλλες επιλογές. Κατά πόσο η καθημερινή και νυχτερινή ζωή του τόπου σας έχει επηρεάσει τη τέχνη των Leftover Bullets;
Μμμμ…. Δύσκολη ερώτηση… Ξέρουμε ότι σίγουρα η Θεσσαλονίκη ήταν η πιο R΄n΄R πόλη της χώρας, αλλά δεν είμαστε και τόσο σίγουροι ότι ακόμα είναι. Γενικά στην πατρίδα μας- όπως κι εσείς θα γνωρίζετε- το ροκ βυθίζεται σαν επιλογή απ την πλειοψηφία του κόσμου και η Θεσσαλονίκη δεν απέχει πολύ από αυτό. Βέβαια δε ζούμε και σε άλλη πόλη για να γνωρίζουμε συγκριτικά. Πάντως στα όσα χρόνια υπάρχουμε σαν γκρουπ δε νομίζω να μας επηρέασε και πολύ η νυχτερινή ζωή της Θεσσαλονίκης. Ίσως να πήραμε λίγο θάρρος βλέποντας ότι υπάρχει χώρος για να βγεις να παίξεις, όμως άπαξ και βγεις μία φορά, μετά ποτέ δεν σου είναι αρκετό. Και σε συγκροτήματα όπως είμαστε εμείς που θέλουμε να βασιζόμαστε στα δικά μας κομμάτια παρά σε covers, είναι πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα, και από πλευράς χώρων και από πλευράς κοινού.
7) Παρότι είστε μία ξεκάθαρα hard rock μπάντα, στις μέρες μας είναι πολύ πιθανό ένα τέτοιο συγκρότημα να χαρακτηριστεί ως “stoner” στην Ελλάδα. Σας «ενοχλεί» σαν όρο και σας το έχουν προσάψει ποτέ; Θεωρείτε ότι είστε ένα group που μπορεί να προσαρμοστεί στην εγχώρια heavy rock σκηνή;
Ξεκάθαρα “stoner” δεν μας έχουν αποκαλέσει ποτέ, αλλά δε θα μας ενοχλούσε. Ίσα ίσα που το διασκεδάζουμε με τις ταμπέλες που ακούμε ότι μας προσάπτουν. Το κύμα stoner είναι τόσο μεγάλο και ισχυρό γύρω από το ροκ εδώ και χρόνια, που αυθόρμητα πέρασε μέσα σε κάποιες συνθέσεις μας διάσπαρτα. Ναι, καναδυό τραγούδια μας έχει τύχει να τα βαφτίσει και έτσι ο κόσμος. Τώρα όσο αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου, πιστεύουμε ότι έχουμε τις προδιαγραφές για την εγχώρια heavy σκηνή, αν και δε σου κρύβουμε ότι το όνειρό μας περνάει τα σύνορα.
8) Μέσα στο booklet έχετε μία ολόκληρη ιστορία για την γυναικεία φιγούρα του εξωφύλλου σας. Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα περί αυτού; Είναι εμπνευσμένη από αληθινά πρόσωπα και γεγονότα;
Η Daza είναι η μούσα μας. Αντιπροσωπεύει τη θηλυκή πλευρά των LEFTOVER BULLETS. Η ιστορία της περιγράφει το λόγο ύπαρξής μας. Στο πρόσωπό της ανακαλύπτεις αυτές τις αντιθέσεις και τη δυαδικότητα που λέγαμε πριν. Όχι μόνο στο πρόσωπο της, σε όλο της το σώμα, στα ρούχα της, στο χώρο της, στη ζωή της, παντού… Υπάρχει ένα μυστήριο γύρω απ’ αυτήν, και προς το παρόν θέλουμε να μείνει έτσι. Θα έχουμε να κάνουμε πολλά πράγματα μαζί της στο μέλλον οπότε θα αποκαλύπτουμε πράγματα σιγά σιγά. Αν θέλεις μια αποκλειστικότητα, σου λέμε ότι το όνομά της το πήρε από την ηρωίδα του Marquez τη Fermina Daza.
9) Bλέποντας τις φωτογραφίες σας, βλέπουμε μέχρι και χορεύτριες στη σκηνή σας. Τι άλλο σκέφτεστε να προσθέσετε στο show σας; Τι τρέλα θα κάνατε αν είχατε απεριόριστο budget;
Πολύ σωστά χρησιμοποίησες τη λέξη show, γιατί περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Δεν θέλουμε να είμαστε οι τύποι που θα σταθούμε σε ένα σημείο και θα εκτελέσουμε απλά τα τραγούδια μας. Δεν αμφισβητούμε αυτούς που το κάνουν, αλλά εμείς δεν αισθανόμαστε έτσι. Μας αρέσουν οι εκπλήξεις. Έχουμε σκεφτεί πολλά πράγματα που θα μπορούσαμε να βάλουμε στο μέλλον, και πιστεύουμε στη λογική που λέει ότι ο θεατής πρέπει να πάρει το αντίτιμο των χρημάτων που ξόδεψε για να έρθει να σε δει. Πρώτος γνώμονας πάντα είσαι εσύ κι η μουσική σου, από κει και πέρα ότι βοηθάει το show δεν είναι λάθος. Λάθος θα ήταν η υπερβολή, αλλά και η υπερβολή ενίοτε στο ροκ υπήρξε αποδεκτή. Ο Lemmy κάποτε είχε πει κάτι που σχετίζεται πολύ με αυτό που λέμε show και R ‘n R. « Αν θέλεις να είσαι ροκ σταρ, τότε γίνε ροκ σταρ. Ο κόσμος δε θέλει να δει το γείτονά του σκηνή. Θέλει να δει κάποιον από άλλο πλανήτη»
10) Οι τελευταίες κουβέντες δικές σας, όπως και τα μελλοντικά σας πλάνα.
Καταρχάς ευχαριστούμε που μας φιλοξενήσατε στις σελίδες σας, είναι μεγάλη τιμή για όλους μας γιατί μεγαλώσαμε και ανδρωθήκαμε μουσικά κρατώντας αυτό το περιοδικό στα χέρια. Θα θέλαμε οι αναγνώστες να μας δώσουν την ευκαιρία και το χρόνο που ζητάμε ακούγοντας τη δουλειά μας. Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε πάνω στο δεύτερο video για το κομμάτι Might be miles away, και παράλληλα ετοιμάζουμε και βελτιώνουμε το περιεχόμενο του show. Έχουμε βάλει στόχο να γυρίσουμε όλη τη χώρα φέτος. Ξεκινάμε τον ερχόμενο μήνα από την Αθήν
α και συνεχίζουμε δυναμικά. Θα ανακοινώνουμε σταδιακά στη σελίδα μας στο fb τα μέρη που θα περιλαμβάνει η περιοδεία μας. Σ’ευχαριστούμε πολύ Nick!
Stay tune rockers!!!
